Bestemmingsplan in de praktijk
1. Bestemmingsplan
recreatiepark “ De Rooye Asch”
Gemert-Bakel
In 2009 ontwikkelde
gemeente Gemert-Bakel samen met een projectontwikkelaar het plan voor
herontwikkeling van het recreatiepark De Rooye Asch.Het park zou fors gaan uitbreiden voor
de bouw van 450 recreatiewoningen. Individuele eigenaren van bestaande
vakantiechalets hadden het voor het nakijken. Hun kavel werd bestemd als
“groenzone” waardoor ze
niet meer konden bouwen en in het overgangsrecht vielen. Er was
duidelijk sprake van willekeur en er werd met twee maten gemeten.
Tijdens de zitting
werd door diverse eigenaren gewezen op het duimendikke
Integriteitsrapport van Bureau Integriteit Nederlandse Gemeenten (BING) dat over gemeente Gemert-Bakel in 2011 was
uitgebracht. Juriste Yolande Breunesse van Zeker Bouwen had daar
destijds om gevraagd daar zij in een zaak in Gemert- Bakel op
“vriendjespolitiek” en "machtsmisbruik" was gestuit.
Op alle punten had zij het gelijk aan haar zijde gehad. Daarbij
was uit dat onderzoek gebleken dat er nog veel meer aan de hand was. Zij
betoogde namens een kaveleigenaar bij de Afdeling bestuursrechtspraak
dat in deze zaak ook iets dergelijks aan de hand was, maar dat het vaak
moeilijk was om daar de juiste vinger achter te krijgen.
Op zitting konden de
gemeente en de projectontwikkelaar aan de Afdeling bestuursrechtspraak
van de Raad van State niet uitleggen waarom er een dergelijke brede
groenzone aangelegd moest worden. Het gevolg was dat het gehele
bestemmingsplan in 2011 werd vernietigd en alles over zal moeten worden
gedaan.
Een zeer forse
uitspraak die gemeente Gemert-Bakel beslist niet verwacht had.
2.
Bestemmingsplan Buitengebied
Sint-Michielsgestel
De gemeente
Sint-Michielsgestel ontwikkelde een nieuw bestemmingsplan voor haar
gehele buitengebied. Na een uitgebreide inventarisatieronde besloot de
gemeenteraad dat niet-buitengebied gebonden bedrijven qua bebouwing zeer
beperkt mochten uitbreiden, mits er al niet eerder uitgebreid was.
Ook werd besloten dat deze bedrijven geen buitenopslag meer
mochten hebben.
Een
houtbewerkingsbedrijf werd hierdoor zeer gedupeerd. Zij kon geen
overkappingen voor houtopslag plaatsen en de al jaar en dag aanwezige
buitenopslag werd onder het overgangsrecht geplaatst. Als pleister op de
wonde kon het bedrijf, mits aan allerlei voorwaarden werd voldaan, een
verzoek aan de gemeente richten om het hout weer buiten op te slaan.
Maar een verzoek indienen betekent nog niet dat dit gehonoreerd wordt.
Namens dit bedrijf
stelde Yolande Breunesse van Zeker Bouwen beroep in tegen het
bestemmingsplan bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van
State. De gemeente kon aan de Afdeling bestuursrechtspraak niet
uitleggen waarom het houtbewerkingsbedrijf in haar rechten werd beperkt.
Het beroep werd gegrond verklaard en uiterlijk voorjaar 2013 moet het
bestemmingsplan op dit punt ten gunste van het houtbewerkingsbedrijf
zijn aangepast.
Meer lezen, ga naar cassusen
Verguning in
de praktijk |
|
